Regen!
Om half acht gaat het alarm van de gsm. Geslapen als roosjes dankzij de Lendormin en klaar voor onze eerste echte dag Hanoi. Maar eerst een ontbijt op de vierde etage. Ontbijt huh? Eetzaal? De bar waar gisteravond luidruchtig feest werd gevierd dient tevens als hok voor wat droog brood, een kom Pho en wat watermeloen. Allemaal van verdachte kwaliteit.
En dan de regen, we wisten dat we in het regenseizoen zouden zitten, maar zoveel regen hebben ze hier ook in de laatste twee jaar niet meer gezien. De straten staan blank, tot je knieën door het water. En de brommertjes? Die proberen er nog steeds door te komen. Waar zou de Vietnamees zijn zonder zijn geliefde transportmiddel (tevens stoel, bed, staussymbool). Ook wat verdwaalde kakkerlakken drijven voorbij. Nee dit hadden we ons toch niet helemaal voorgesteld van het regenseizoen, maar oké ook dit is een belevenis. En het water trekt gelukkig ook weer weg.
Te voet naar het Hoan Kiem meer, rustpunt in deze hectische stad.
Alleen dat oversteken hé, of we daar ooit aan gaan wennen? Af en toe hebben we geluk en steekt er een Vietnamees mee over, geeft een gevoel van veiligheid (misschien onterecht, maar we geraken aan de overkant). Gelukkig zijn er de eeuwige taxi's, met meter en eerst kijken naar de startprijs. Hoe meer we er mee rijden, hoe minder we er voor moeten betalen.
Op weg naar de Tempel van de Literatuur, maar nee, waar we ook inslaan overal ondergelopen straten en ook de tempel bleek ondergelopen. dat houden we dan nog tegoed.Dan maar het ook geplande bezoek aan het Museum voor Oorlogsgeschiedenis. Eenzijdige berichtgeving, maar zeker een bezoek waard!
We hebben nog steeds een aantal vouchers nodig die we van onze plaatselijke agent zouden moeten krijgen. Op de klok wordt er hier niet echt gekeken, maar uiteindelijk kwam 'onze man', vriendelijk lachend en met veel en sommige onduidelijke papieren. of dit allemaal goed gaat?
We blijven het allemaal positief bekijken en na wat rust op de kamer een rondwandeling door de oude wijk zonder te verdwalen. Mooi, druk en in iedere straat één bepaald produkt te koop.
Na de zondvloed hebben we nood aan makkelijke slippers en na enig afdingen vinden we wat we nodig hebben.
Morgen vertrekken we voor een paar dagen naar Halong Bay en Cát Bà .
Vertrek
Dé dag is dan eindelijk aangebroken. Na heel wat voorbereiding (visa, inentingen, ...) om kwart voor acht de trein naar Schiphol. Met Malaysian Airlines naar Kuala Lumpur. Een lange vlucht, maar prima service en recente films helpen de tijd te doden. Om 6.15 uur plaatselijke tijd komen we aan en gaan ontbijten (even wennen aan de andere eetgewoonten), dan met het treintje naar een andere terminal voor het laatste deel van onze vlucht.
Na 3,5 uur landen we in Hanoi. Ja de bagage heeft de transfers ook doorstaan en na even wachten op onze rugzakken staat ons privé-busje klaar met een chauffeur die geen woord Engels spreekt. Onderweg pikken we een vriendinnetje van hem op die ook mee rijdt naar Hanoi en ons de oren van het hoofd kletst.
We worden afgezet bij ons hotel in de oude wijk, het Van Xuan hotel; zeer authentiek, ook zeer oud en vies, maar de sfeer van de oude straatjes heeft wel wat. Veel brommers, lawaai en mensen die van alles, maar tegelijkertijd ook niets lijken te doen op straat.
De bagage op de kamers en een eerste kennismaking met Hanoi. Warm, duizenden brommers, oversteken met het verstand op nul en de blik op oneindig.
Het was een lange dag, om negen uur naar bed, allemaal een slaaptablet om de jetlag een loer te draaien.
Het verkeer blijft toeterend doorgaan.